Το 1933, συνέβη ένα γεγονός στις Ηνωμένες Πολιτείες που ουσιαστικά τελείωσε την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Η οικονομία της χώρας βρισκόταν σε κρίση και η κυβέρνηση αποφάσισε να εθνικοποιήσει όλο το χρυσό από τους πολίτες.

Ανακοινώθηκε ότι τα χρυσά νομίσματα και οι ράβδοι δεν μπορούσαν πλέον να βρίσκονται στους πολίτες και διατάχθηκε να παραδοθούν οικειοθελώς και υποχρεωτικά με αντάλλαγμα δολάρια.

Η συναλλαγματική ισοτιμία ορίστηκε όπως ο κανόνας του χρυσού: 20 δολάρια και 67 σεντς ανά ουγγιά. Οι άνθρωποι κυριολεκτικά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα αποθέματά τους σε χρυσό για να μπορέσει η κυβέρνηση να τυπώσει περισσότερα χρήματα.

Όταν ο χρυσός ήρθε σε αντάλλαγμα για δολάρια, αυτά τα χρήματα πήγαν αμέσως στην οικονομία και τόνωσαν τη δραστηριότητά της.

Ένα χρόνο αργότερα, όταν οι άνθρωποι έδιναν τον χρυσό τους στα 20 $ 67 σεντς η ουγγιά, ψηφίστηκε ο νόμος για τα αποθεματικά χρυσού. Πρώτον, απαγόρευσε την ανταλλαγή δολαρίων με χρυσό και δεύτερον, όρισε μια νέα τιμή - 35 δολάρια ανά ουγγιά.

Φανταστείτε αυτή την κατάσταση: οι πολίτες έδωσαν τον χρυσό τους για 20 $ 67 σεντς και μετά ενημερώθηκαν ότι η αξία του είναι ήδη 35 $. Η κυβέρνηση έβγαλε χρήματα από αυτό.

Έχουμε λοιπόν ένα δολάριο που γίνεται το κέντρο του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος και των παγκόσμιων πληρωμών. Το δολάριο υποστηρίζεται από χρυσό, μπορεί να ανταλλάσσεται με αυτό και άλλα νομίσματα μπορούν να ανταλλαχθούν με δολάρια. Πού οδήγησε αυτό;

Πολλές χώρες αποφάσισαν ότι είναι επίσης επωφελές για αυτές να φέρουν τον χρυσό τους στις ΗΠΑ και να τον ανταλλάξουν με δολάρια. Έτσι, οι ΗΠΑ τύπωναν όλο και περισσότερα δολάρια και το ίδιο το νόμισμα χρησιμοποιήθηκε ενεργά σε όλο τον κόσμο.

Αλλά το σύστημα του Bretton Woods (το δολάριο υποστηρίζεται από χρυσό) δεν προοριζόταν να γίνει το τελικό σημείο στην ανάπτυξη των παγκόσμιων νομισματικών συστημάτων. Όσο περισσότερο χρησιμοποιείται το δολάριο στον κόσμο, τόσο περισσότερο χρειάζεται.

Αλλά αν το δολάριο υποστηρίζεται πραγματικά από χρυσό, τότε δεν μπορείτε απλώς να πάρετε περισσότερα δολάρια και να τα εκτυπώσετε.

Ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ αποφάσισε να ασκήσει το δικαίωμά του με βάση το σύστημα του Μπρέτον Γουντς: να ανταλλάξει δολάρια με χρυσό. Τα δολάρια υποστηρίζονται με χρυσό, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να ανταλλαχθούν με αυτό το πολύτιμο μέταλλο.

Οι ΗΠΑ αρχικά αντιστάθηκαν σε αυτήν την ιδέα, λέγοντας ότι το δολάριο είναι ένα αξιόπιστο νόμισμα, γιατί χρειαζόμαστε τον χρυσό; Ωστόσο, αντάλλαξαν δολάρια με χρυσό. Άλλοι ακολούθησαν το παράδειγμά τους, κάτι που είχε αρνητικό αντίκτυπο στο δολάριο και την ηγεμονία του στον κόσμο.

Τότε οι ΗΠΑ άρχισαν να σκέφτονται πώς θα μπορούσαν να βγουν από αυτή την κατάσταση.

Το 1971, ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες καταργούσαν μονομερώς την ανταλλαγή δολαρίων με χρυσό. Τώρα όλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν δολάρια, αλλά δεν υπάρχει ανταλλαγή για χρυσό.

Δηλαδή, αυτό που έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες στους πολίτες τους τη δεκαετία του 1930 έχει επαναληφθεί τώρα σε ολόκληρο τον κόσμο.